داستانهای جدید- سری 1

میخوام از امروز ماجراهای جدیدی رو از آمپول زدن براتون بنویسم. من یک دخترخاله دارم به اسم سمیرا که الان 16 سالشه و از سن 10 سالگی مثل من و خواهرش دچار سینوزیت حاد شده و دکترا هم برای کنترل عفونت و چیزای دیگه معمولاً براش آمپول آنتی بیوتیک تجویز میکنن. تقریباً هر 2 هفته یک بار یک جفت آمپول زیبای پنی سیلین تو دو طرف باسن گرد و قلمبه و طاقچه اش تزریق میشه. بعضی اوقات به خاطر مشکلات دیگه همراه اونها داروهای دیگه هم باید تزریق کنه. بیشترین تعدادی که تاحالا تو یک نوبت تو دوتا عضله باسنش تزریق کردن 6 تا آمپول 5 میلی بوده. با اینکه خیلی زیاد بهش آمپول میزنن ولی همچنان وحشت داره و گریه و جیغش همیشه به راهه. موقع تزریق از شدت ترس همیشه باسن خودش رو سفت میکنه که باعث میشه هم دردش خیلی زیاد تر میشه و هم مایع داخل سرنگ به سختی داخل عضله تخلیه میشه. این موضوع باعث شده باباش که خیلی هم بد اخلاقه، اون رو هرجائی واسه تزریق نبره. فقط یک کلینیک قدیمی تو محله قلهک میبرش پیش یکی از دوستانش که آمپولزن هستش. اون کلینیک خیلی قدیمی و ترسناکه (من اونجا تو بچه گی زیاد رفتم و آمپول خوردم) دو تا اتاق تزریقات داره که یکیش فقط تخت داره و پرده نداره و بیشتر برای تزریقات کودکان یا تزریق سرم استفاده میشه. از وقتی من یادمه یک آقای تزریقاتی داشت که آمپول همه رو اون میزد و خیلی هم بد میزد. مثلاً اصلاً صبر نمی کنه عضله شل بشه و یکدفعه سوزن رو میکنه تو باسن و در عرض 3 ثانیه پنی سیلین رو خالی می کنه. ولی تخصص داره تو زدن آمپول های سخت و تعداد زیاد. برای همین هم همیشه بابای سمیرا میبرش اونجا و ایشون هم با مهارت خاصی بدون توجه به گریه و جیغ سمیرا آمپول ها رو تو باسنش تزریق میکنه. باباش مثل بابای من روش "دولا کردن" رو بجای خوابیدن روی تخت موقع تزریق استفاده میکنه. یعنی هیچ وقت سمیرا رو نمیخوابونه روی تخت. بجاش خودش میشینه روی تخت و سمیرا رو دولا میکنه و میگیره، طوری که سرش و نیم تنه بالاش روی تخت باشه و نوک پاهاش رو زمین و بطور 90 درجه خم باشه. این کار باعث میشه عضلات باسنش کشیده شده باشن و کمتر بتونه سفت کنه در ضمن آقای تزریقاتی در مواقعی که تعداد آمپول ها زیاده میتونه داخل عضله بالای باسنش هم تزریق کنه. چون باسنش قلمبه و طاقچه ای هست و عضله قمبل خوبی داره. در ضمن این آقای آمپولزن به نظر من خودش یک مقداری فتیش داره چون اولاً از ور رفتن و مالیدن باسن درشت سمیرا موقع آمپول زدن کم نمیزاره و دوماً آمپول رو خیلی خاص و دردناک میزنه و خودشم از این کار حال میکنه!

ماجرایی که میخوام تعریف کنم مال زمانیه که سمیرا 14 سالش بود و حسابی مریض شده بود. از مدرسه زنگ زدن خونشون که سمیرا حالش خوب نیست و بیاین ببرینش. من اون زمان خونه اونها پیش سمانه خواهر سمیرا که هم سن منه بودم. باباش رو به سمانه گفت بیا بریم سمیرا حالش بده از مدرسه ببریمش دکتر. من هم باهاشون رفتم. سمیرا حالش واقعاً خراب بود و حسابی تب داشت. بردیمش پیش دکتری که همیشه اونجا می‌برنش تو همون کلینیک قدیمی نزدیک خونشون. مطب دکتر خلوت بود و ما سریع رفتیم داخل. دکتر بعد معاینه کامل سمیرا رفت پشت میزش و مشغول نوشتن نسخه شد. در حالی که نسخه می نوشت با صدای آرومی توضیح هم میداد:

- 4 تا پنی سیلین مینویسم... 633... 2 تا رو همین الان بدین آقای کوهی (تزریقاتی اونجا) براش تزریق عمیق عضلانی کنه. 2 تا ویتامین سی تزریقی هم می نویسم اونها رو هم امروز بزنه. فردا هم 2 تا پنی سیلین باقی مونده رو تزریق کنید.

جمله "تزریق عمیق عضلانی" رو با مکث خاصی گفت. سمیرا مثل محکومی که حکمش خونده میشه رنگش پرید. 4 تا آمپول بزرگ در انتظار فرو رفتن و تخلیه شدن داخل باسن ناز و تپلش بود، 2 تا هم برای فردا. وقتی از مطب اومدیم بیرون بابای سمیرا بلافاصله رفت تا داروها رو از داروخانه بگیره و بیاد و ما تو این فاصله تو سالن انتظار نشستیم. وقتی برگشت با کیسه داروها رفتیم داخل اتاق تزریقات. کسی نبود و آقای کوهی داشت مجله می خوند. با دیدن ما بلند شد و با بابای سمیرا سلام علیک کرد. باباش آمپولها رو داد بهش و گفت:

- لطفاً زحمت تزریق این 4 تا آمپول رو بکش.

- زحمتی نیست! لیدوکائین نداریم ها. مثل همیشه بدون بی حسی بزنم؟

- بزن! اگه داشتین هم میگفتم بدون بی حسی بزنی. ضرر داره.

آقای کوهی به سمیرا با لبخند نگاهی انداخت و بعد پنی سیلین اول رو از کیسه در آورد. مسئول داروخانه با خودکار روی شیشه پودر نوشته بود "عمیق عضلانی". و در حالی که شیشه پودر پنی سیلین رو نگاه میکرد گفت:

- به به چه پنی سیلین خوشگلی!

بعد سرنگ اول رو از کاورش خارج کرد و مشغول آماده کردن اولین آمپول شد. تمام مراحل آماده کردن رو جلوی چشم سمیرا که به شدت استرس داشت انجام داد. سوزن رو گذاشت سر سرنگ پر از مایع سفید و بعد کاور سوزن رو برداشت و چند تا تلنگر بهش زد و یک کمی پدالش رو فشار داد تا هوای داخلش خارج بشه. یکی دو قطره هم از مایع سفید رنگ از سوزن ریخت بیرون. این همون چیزی بود که قرار بود داخل عضله باسنش فرو بره و با درد خیلی زیاد تخلیه بشه. آقای کوهی یک تکه پنبه آغشته به الکل هم برداشت و رو به بابای سمیرا گفت:

- آمادش کن اولی رو تزریق کنم.

سمیرا مانتو و شلوار خاکستری مدرسه تنش بود با مقنعه سفید. باباش اول پرده جلوی تخت رو جمع کرد و خودش نشست رو تخت تزریق. به سمیرا اشاره کرد که بیاد جلو و بین پاهای باباش بایسته. بعد با دست طوری خمش کرد که باسنش دقیقاً روی پای باباش بود و سرش روی تخت. بعد هم یک کمی کشیدش بالاتر که روش بیشتر مسلط باشه. اینکار باعث شد پاهای سمیرا که تا اون موقع روی زمین بود، بیاد بالاتر و دیگه روی زمین نباشه. بعد با یک حرکت سریع شلوار کشی و شورت سمیرا رو تا زیر باسنش آورد پائین. با این کار تقریباً کل باسن سفید و تپلش لخت شد. روی سطح پوستش پر از کرک های خیلی ریز بود که تو نور لامپ بالای سرشون دیده میشد. آقای کوهی با پنبه روی سطح لمبه راست باسن سمیرا رو ضد افونی کرد. درست در قسمت خارجی باسن که آمپول ها رو اونجا تزریق می کنند. زیر نور اون قسمتی از باسنش که الکلی شده بود برق میزد. با دستش مثل بادبزن چند تا حرکت داد تا الکل خشک شد. سمیرا هیچ صدائی ازش شنیده نمیشد. آقای کوهی با دست چپش همون قسمت از باسن سمیرا رو بین انگشت شست و اشاره گرفت و کمی جمع کرد. بعد سوزن سرنگ رو گذاشت روی اون قسمت و با یک فشار تا انتها داخل باسنش فرو برد. به محض ورود سوزن داخل عضله، باسن سمیرا یک انقباض شدید داد و پاهاش هم کمی تکون خورد و بدون اینکه گریه کنه فقط با بغض بلند گفت آآآآآییییییی! کوهی اول پدال رو یک کمی به سمت بالا کشید و بعد با شست شروع به فشار دادن و خالی کردن مایع سفید داخل عضله باسن سمیرا کرد. سمیرا که باسنش رو سفت گرفته بود با ورود اولین سی سی از مایع سفید داخل عضله جیغش رفت هوا و گریه افتاد. ولی کوهی اصلاً براش مهم نبود که سمیرا جیغ بزنه! با سرعت و بطور یک نواختی با فشار و قدرت زیاد در عرض 10 ثانیه کل آمپول رو داخل باسنش تزریق کرد. سمیرا از شدت درد بلند بلند گریه می کرد. آمپول اول که تا قطره آخر تزریق شد، یک مکث 5 ثانیه ای کرد و سوزن رو آروم از باسنش کشید بیرون. پوست باسنش دور سوزن کشیده میشد به سمت بالا و صحنه جالبی رو بوجود می آورد. بعد پنبه رو محکم روی جای تزریق فشار داد و کمی مالید. در واقع بابای سمیرا چون میدونه دخترش همیشه موقع تزریق باسنش رو سفت میکنه، میارش اینجا. چون آقای کوهی خیلی قویه و میتونه پنی سیلین رو با زور تو عضله سفت خالی کنه. اگر واسه شما هم پیش اومده باشه میدونید که اگر کسی خیلی باسنش رو سفت بگیره نمیشه داخلش پنی سیلین تزریق کرد. اصلاً پدال سرنگ پائین نمیره! انگار جلو راهش مانع وجود داره. ولی کوهی با زور این کار رو میکنه و اصلاً هم دلش به رحم نمیاد. در واقع اصلاً سعی نمیکنه آمپول درد نداشته باشه! اعتقاد داره آمپول درد داره و کسی هم که داره میخوره باید این رو بدونه. بعد از تزریق اولین پنی سیلین آقای کوهی سریعاً رفت که دومی رو آماده کنه. تو این مدت سمیرا تو همون حالت دولا با باسن کامل لخت بین پاهای باباش بود و کمی هم گریه می کرد، در ضمن سرش رو هم کمی چرخونده بود و آماده شدن آمپول دوم رو تماشا می کرد. باباش هم با پنبه جای تزریق رو می مالید. وقتی آمپول دوم آماده شد، آقای کوهی بدون اینکه حرفی بزنه با پنبه و سرنگ اومد سمت سمیرا که باسن لختش رو به بالا بود. اینبار برای اینکه از سفتی باسنش کم کنه، قبل از الکل زدن، لمبر چپ باسنش رو کامل با دست گرفت و چند تا فشار داد. وقتی این کار رو میکرد بدون اینکه ملاحظه کنه با گستاخی تمام لمبر باسن سمیرا رو کامل فشرده میکرد و من میتونستم سوراخ باسن سمیرا و انگشت شست کوهی رو که تقریباً کنار اون بود و گرما و حرارتش رو احساس میکرد، ببینم. بعد از چند بار فشار دادن، الکل رو روی باسنش کشید و دوباره باسنش رو بین انگشتهاش گرفت و بدون هیچ مکثی سوزن رو تا انتها محکم فرو کرد داخل عضله. عکس العمل سمیرا مثل دفعه قبل بود. یک انقباض شدید تو باسن و گریه کردن با صدای آی آی. آقای کوهی دوباره مثل اولی آمپول رو بدون وقفه و با فشار تو باسن سمیرا که خیلی هم شل نبود، خالی کرد. سطح مایع سفید هرچی پائینتر میرفت، گریه سمیرا بلندتر میشد. وقتی دومی کامل تزریق شد، با پشت دست چپش که آزاد بود، به بالا و سمت چپ محل فرو رفتن سوزن، چند تا ضربه ظریف زد که شپ شپ صدا داد و باعث شد تو باسن سمیرا با هر ضربه یک موج کوچیک ایجاد بشه. سوزن دومی رو هم با طمانینه و خیلی آروم از باسنش خارج کرد و باز هم پوستش با سوزن کش اومد. سمیرا گریه می کرد و باباش هم با 2 تا انگشت پنبه ها رو روی باسنش فشار داده بود. آقای کوهی بلافاصله رفت به طرف میزش و مشغول آماده کردن سرنگ های ویتامین سی شد. در عرض 2 دقیقه جفت سرنگ ها آماده و روی میزش بودند. تو این مدت هم باسن لخت سمیرا با 2 تا پنبه روش داشت هوا می خورد. چون هر دو طرف باسنش آمپول خورده بود همه میدونستیم که این دو تا آمپول بزرگ و دردناک رو قراره که تو طاقچه باسنش خالی کنه که خیلی دردش بیشتر از قسمت خارجی باسن هستش. آقای کوهی این کار رو فقط برای کسائی میکرد که باسنشون طاقچه ای هست. یعنی عضله بالایی باسنشون بزرگ و گوشتالو هست که در مورد سمیرا حتی تو سن 14 سالگی طاقچه ای بودن باسنش کاملاً جلب توجه میکرد.

آقای کوهی با 2 تا سرنگ بزرگ بی رنگ و 2 تا پنبه به طرف سمیرا اومد و به باباش گفت:

- یک کمی بیارش پائینتر، پاهاتم دور پاهاش قلاب کن محکم بگیرش

باباش سمیرا رو که کشیده بود بالاتر یک کمی آوردش پائین تا همونطور که دولا بود نوک پاهاش روی زمین قرار بگیره و قمبل باسنش جلوی آقای کوهی قرار بگیره. بعد پاهای خودش رو دور پاهای نیمه آویزان سمیرا قلاب کرد که محکم بگیرش تا تکون نخوره. این کار پاهای سمیرا رو کمی بیشتر بست و باسنش قلمبه تر شد. من کاملاً میدونستم الانه که چه اتفاقی بیوفته... آقای کوهی با الکل سمت راست باسن سمیرا رو دقیقاً روی برجستگی عضله بالائی تمیز کرد و با انگشت چند بار فشار داد. بعد روکش سوزن رو برداشت و با آرامش خاصی اون رو بطور عمودی از بالا روی قمبل سمیرا گذاشت و تا ته فرو کرد. باسن سمیرا تکون خفیفی خورد چون باباش خیلی محکم گرفته بودش و یک ااااوووویییی بلند گفت. به محض فرو رفتن سوزن پدالش با تمام زور فشار داده شد و 5 میلی لیتر مایع بی رنگ در عرض 3 ثانیه داخل عضله قمبلش پمپ شد. سمیرا از شدت درد یکدفعه صدای گریه اش قطع شد و خیلی بلند گفت آآآآآییییییییییییی آآآآآییییییییییی و باسنش اومد بالا و سعی کرد پاهاش رو تکون بده. بعدش هم گریه ی شدیدی رو شروع کرد. کوهی سوزن سرنگ رو نزدیک 10 ثانیه بعد از خالی کردن اون، توی باسن سمیرا نگه داشت. چون ممکن بود اگه سریع در بیاره بخاطر تزریق سریع و جذب نشدن از سوراخ روی پوستش بزنه بیرون. این کاری بود که همیشه میکرد حتی در مورد ما و زمانی که بجه بودیم، چند بار که شاهد آمپول زدنش به سمانه بودم، بعد از تزریق سریع چند ثانیه سوزن رو از باسن سمانه در نمی آورد تا مایع تزریق شده جای خودش رو باز کنه. این بار هم خیلی آروم سوزن رو در آورد و پنبه رو فشار داد. بلافاصله و در حالی که گریه شدید سمیرا کم نشده بود سمت چپ رو متقارن با قبلی پنبه کشید و در حالی که میگفت این آخریشه سوزن رو بدون هیچ مکثی داخل باسنش فرو کرد. باسن سمیرا تا بیاد تکون بخوره کل مایع داخل سرنگ پمپ شد تو عضله سفت بالای باسنش. سمیرا دوباره باسنش رو از شدت درد آورد بالا و گریه اش با اوی اوی گفتن بلند قاطی شد. دوباره 10 ثانیه صبر و بعد سوزن رو کشید بیرون. با پنبه روی محل تزریق رو فشار داد و بعد سرنگهای خالی رو برداشت و برد سمت میزش. بعد رو به بابای سمیرا گفت:

- 2 دقیقه نگهش دار حالش جا بیاد بعد بلندش کن.

باباش یک کمی جال آمپول ها رو مالید و بعد شلوار و شورت سمیرا رو کشید سر جاش. سمیرا همچنان گریه می کرد. بعدش هم کمکش کرد بایسته. سمیرا با دوتا دست روی باسنش گذاشته بود و در حالی که صورتش پر از اشک بود باسنش رو میمالید. آقای کوهی بدون اینکه به سمیرا نگاه کنه به باباش گفت:

- فردا عصر بیارش اون 2 تا پنی سیلین باقی مونده رو هم براش بزنم. امشب هم براش کمپرس بزارید.

بابای سمیرا هم گفت باشه میارمش و سمیرا رو در حالی که هنوز گریه اش قطع نشده بود لنگان لنگان به سمت در هدایت کرد.

فرداش من دیگه باهاشون نبودم ولی سمانه تعریف کرد که چطوری آقای کوهی دوباره 2 تا پنی سیلین رو داخل طاقچه های باسن سمیرا تزریق کرده.

تو داستانهای بعدی بقیه خاطراتم از آمپولهای سمیرا تا سن الانش رو تعریف خواهم کرد.

تینا