گول خوردن

وقتی 9 سالم بود یک بار بخاطر سینوزیت با بابام رفتیم دکتر. دکتری که رفتیم پیشش نزدیک خونه ما مطب داشت و خیلی بد اخلاق هم بود و من کلاً ازش می ترسیدم ضمن اینکه اون موقع ها دکترها تا مریض میشدی بهت چندتا پنی سیلین میدادن و من هم بخاطر این موضوع از دکتر رفتن متنفر بودم ولی به زور بابا و مامانم مجبور بودم که برم. بعد از نیم ساعت که نوبت ما شد بابام دستم رو گرفت و رفتیم داخل. داخل اتاق یک تخت معاینه و 2 تا صندلی بود که ما روی صندلی نزدیک میز دکتر نشستیم و دکتر بعد از توضیحات بابام من رو معاینه کرد. بعد از معاینه بدون اینکه حرفی بزنه رفت به سمت قفسه ای که داخل اتاقش بود و یک سرنگ 5 میل با یک شیشه پودر پنی سیلین برداشت و یک شیشه آب مقطر هم شکوند و گذاشت رو میزش. من که داشتم از ترس زهره ترک میشدم به بابام با نگرانی اشاره کردم ولی بابام بدون اینکه چیزی بگه حالیم کرد که مال تو نیست! دکتر با خونسردی سرنگ رو با آب مقطر پر کرد و داخل شیشه پودر خالی کرد و تکون داد. همه این کارها بدون حتی یک کلمه حرف انجام شد. بعد هم همه محتویات شیشه رو کشید توی سرنگ و همون سوزن رو با درپوشش گذاشت روش و آمپول آماده تزریق رو گذاشت روی میزش. سرنگ 5 میل پر از مایع سفید پنی سیلین. حتی نگاه کردن بهش هم دلم رو میلرزوند. باز بدون اینکه چیزی بگه شروع کرد به نوشتن نسخه برای من. وقتی نوشتن نسخه تموم شد از پشت میزش بلند شد و از تو کشوی میزش یک شیشه کوچیک الکل سفید و پنبه برداشت و پنبه رو الکلی کرد و همزمان به بابام اشاره کرد و گفت "دمرو بخوابونیدش"! من تازه فهمیدم که قضیه چیه ولی تا اومدم به خودم بجنبم بابام من رو روی زانوی خودش دمر کرده بود و با یک دستش روی کمرم رو گرفته بود و با دست دیگه پائین باسنم رو محکم نگه داشته بود. من از ترس گریه م گرفته بود ولی دکتر با خونسردی سرنگ آماده رو برداشت و در پوش سوزن رو در آورد. بابام هم با خونسردی و بدون هیچ حرفی دامنم رو زد بالا و جوراب شلواری و شورتم رو با هم تا جائی که فکر میکرد لازمه پائین آورد و با همون دستش نگه داشت. از کنار دست بابام دکتر رو دیدم که سرنگ رو هواگیری کرد و یک کمی از مایع داخل سرنگ رو پاشید بیرون و بعدش خیلی آروم پنبه الکلی رو روی باسنم کشید. من که هم ترسیده بودم هم لجم گرفته بود پاهام رو که بخاطر دولا بودن روی زانوی بابام به زحمت به زمین میرسید تکون میدادم و باسنم رو هم ناخوداگاه سفت گرفته بودم. بعد خیلی جدی گفت "اینقدر تکون نخور!" و بعدش بدون تاخیر ورود سوزن رو با درد زیاد داخل عضله سفت باسنم احساس کردم و جیغم رفت هوا. بلافاصله و بدون مکث خیلی سریع تمام 5 میل پنی سیلین رو تو لمبه باسنم خالی کرد. از شدت درد اربده میزدم. اینقدر دردم گرفته بود که نفهمیدم کی تموم شد. وقتی که تموم شد بابام لباسم رو درست کرد و نسخه رو برداشت و من که هنوز گریه میکردم و باسنم شدیداً درد میکرد رو لنگان لنگان با خودش برد بیرون. تمام شب باسنم درد میکرد و محل تزریق حسابی کبود شده بود.

ولی این تازه اولش بود چون بابام نگفت داخل نسخه ای که نوشته بود چه چیزهایی بود. فردا بعد از ظهر بابام گفت باید بریم دکتر تا جای تزریق روز قبل رو معاینه کنه چون خیلی کبود شده! من که دل خوشی از اون دکتر نداشتم گریه کنان گفتم که من نمیام. ولی بابام گفت که یک جا دیگه میریم ومن رو راضی کرد و برد. رفتیم اورژانس بیمارستان و بابام من رو نشوند روی تخت پشت پرده و خودش رفت پیش پرستار. در واقع اونجا بخش تزریقات اورژانس بود ولی من گول حرف بابام رو خورده بودم و فکر می کردم الان دکتر میاد و میخواد فقط معاینه کنه! وقتی برگشت خودش نشست روی تخت و من رو دمر روی پاهاش خوابوند و مثل روز قبل باسنم رو لخت کرد و محکم نگه داشت. بعد از چند لحظه یک پرستار خانم که معلوم بود عجله هم داره اومد پشت پرده ولی ایندفعه من سرم طوری قرار گرفته بود که هیچی نمیدیدم و فقط دیوار جلوم بود. روی باسنم جای تزریق قبلی رو چند بار با پنبه الکلی کشید و فشار داد و من دردم گرفت. بعد گفت چیزی نیست حتماً موقع تزریق پاشو سفت کرده. با این حرفش من مطمئن شده بودم که فقط اومده معاینه کنه که ناگهان درد شدیدی توی همون لمبه باسنم که دیروز توش تزریق کرده بودند پیچید. من که شوکه شده بودم جیغ کشیدم و گریه م گرفت. پرستار خیلی سریع پنی سیلینی که همراهش بود رو تو باسنم خالی کرد و رفت! من که حسابی دردم گرفته بود اومدم که بلند بشم که بابام گفت "هنوز معاینش تموم نشده. الان دوباره برمی گرده بقیه معاینه رو انجام بده!" و من رو دوباره به حالت دمرو برگردوند. بعد از چند لحظه دوباره برگشت. بابام من رو که گریه میکردم روی پاهاش کمی جابجا کرد که طرف دیگه باسنم جلوی دست پرستار باشه. در واقع من هنوز فکر میکردم میخواد معاینه کنه و موقع معاینه اول خیلی دردم گرفته بوده! ولی این بار بخاطر جابجا شدنم روی پاهای بابام میتونستم میز آهنی جلوی تخت رو ببینم و در واقع اون موقع فهمیدم که معاینه ای در کار نبوده. پرستار سرنگ 5 میل پر از مایع سفید پنی سیلین رو روی میز آهنی گذاشت و همون موقع طرف دیگه باسنم رو با پنبه الکی کشید و بعد سرنگ رو سریع برداشت و تا اومدم کاری بکنم درد توی باسنم پیچید. گریه م بیشتر شد و تا آخر تزریق هم ادامه داشت. بعد از خالی کردن آمپول پنبه رو جای سوزن گذاشت و به بابام گفت نگه دارید روش. خیلی لجم گرفته بود که2 تا پنی سیلین رو تو لمبه های باسنم تزریق کرده بودن و من فکر کرده بودم میخوان معاینه کنن! تا چند ساعت با بابام قهر بودم! ولی آخرین باری بود که گول خوردم چون دفعه های بعدی دیگه بابام گولم نمیزد، بلکه به زور میبردم دکتر و به زور هم آمپولم رو میزدن.